Natura już tak nas skonstruowała, że gdy słyszymy kobiecy płacz, to budzi się w nas instynkt opiekuńczy (podobnie jak u kobiet instynkt macierzyński) i bieżymy z pomocą partnerce. Dzieje się tak przynajmniej do czasu, aż role w rodzinie (związku) zostają zachwiane i kobieta zaczyna zachowywać się jak przywódca, a mężczyzna jak członek stada. Kiedy tak się dzieje i kobieta, i mężczyzna czują się zagubieni — nieszczęśliwi z powodu zamiany ról.

Kiedy kobieta staje się agresywna — wkracza na pole zarezerwowane dla przywódcy stada. Przejmuje cechę bardziej zarezerwowaną dla mężczyzny. Kobieca cecha to przede wszystkim łagodność.

Nie zrozum mnie źle! Agresja, jaką należy przypisać mężczyznom, nie jest skierowana przeciwko ich partnerkom, a innym mężczyznom (samcom), których oni uznają za swoich rywali. Mężczyzna, gdy prawidłowe role w związku są zachowane, nie ma powodów, by być agresywnym w stosunku do kobiety. Pamiętaj też, że gdy tak się dzieje, to zazwyczaj wynika to z zamiany ról bądź też z niezrozumienia (lub też mylnego rozumienia) potrzeb mężczyzny.

Dlatego też radzę Ci rezygnację z jakiejkolwiek formy agresji, także obrażania się („cichych dni”), które to mężczyzna również pojmuje jako formę agresji. Wierz mi — łagodnością i zmianą nastrojów: od radości po smutek, możesz bardzo pozytywnie na niego wpływać. Agresja nie jest przeznaczona dla kobiet!

Błąd, jakiego powinnaś się wystrzegać

Czasem nawet kłótnia może mieć swoje dobre strony. Często też staje się nieunikniona. Jeśli już do niej dochodzi, to nie możesz dopuścić do błędu, jaki często popełniają kobiety, a który pozbawia Was tego, co jest najcenniejsze: ogromnej siły oddziaływania na mężczyznę — Potęgi Waszego Płaczu. Uwierz mi, żadnemu zakochanemu mężczyźnie Twój nastrój nie jest obojętny, szczególnie jeśli chodzi o płacz. Oto błąd, jakiego nie możesz popełniać: nie możesz płakać tuż po kłótni. W przeciwnym razie mężczyzna Twój płacz zacznie kojarzyć z odrzuceniem i ogólną niechęcią do Ciebie, nawet do tego stopnia, że zacznie na niego reagować agresją.

Nigdy nie łącz kłótni z płaczem. Nigdy i pod żadnym pozorem!

Mężczyźni, sami nie będąc świadomi, co się z nimi stało, wyrażają to tak:

Nie wiem, jak to się stało. Dawniej, gdy ona płakała, to niezwłocznie śpieszyłem, by ją pocieszyć, a dzisiaj jej płacz tak bardzo mnie irytuje. Sam nie wiem, z jakiego powodu. Rozumiem, że może być trudno zastosować się do powyższej zasady. Jeśli tego nie potrafisz, lepiej będzie, byś zupełnie zrezygnowała z kłótni, niż miała pozwolić na to, że stracisz tak wielką moc oddziaływania na mężczyznę, jaką jest Twój płacz. Zresztą, jak się wkrótce przekonasz, gdy zrozumiesz mężczyznę, kłótnie staną się zbędne, bo będziesz wiedziała, jak przemawiać bezpośrednio do męskiego instynktu i emocjonalnych potrzeb.

Jak radzić sobie z męską agresją?

Typy agresji

Na samym początku, zanim kobieta zacznie poszukiwania źródeł agresji oraz znajdzie sposób na walkę z nią, musi zdać sobie sprawę z tego, że mężczyźni są słabi psychicznie. Jest to przez większość mężczyzn skrzętnie ukrywane. Niektórzy nawet nie zdają sobie z tego sprawy — myśląc, że ich siła fizyczna jest tak samo duża jak siła psychiczna. Praktyka jednak pokazuje, że w przyrodzie istnieje równowaga. W jakimś sensie siła fizyczna mężczyzny jest równoważna słabości naszej psychiki. Kobiety są słabsze fizycznie, a silne psychicznie. Każdy mężczyzna o tym wie i wielu wspiera kobiety właśnie swoją siłą fizyczną. Jednak mało kobiet wie o słabości męskiej psychiki. W efekcie niewielki ich odsetek wspiera swojego mężczyznę, dając mu niezbędną podporę, której potrzebuje, a o której z wiadomych względów nie mówi.

Jak zapobiegać agresji?

Zanim przejdziemy do rozwiązywania problemów kobiet związanych z agresywnymi mężczyznami, chciałbym wprowadzić i wyjaśnić kilka pojęć dotyczących tej tematyki.

Oto one: próg agresji, próg agresji dla osób z otoczenia, agresja ukierunkowana, agresja instrumentalna oraz agresja wyuczona.

Próg agresji jest to indywidualny poziom agresji, poniżej którego ta się ujawnia.

Próg agresji dla osób z otoczenia jest to poziom agresji, jaki taka osoba przypisuje ludziom ze swego kręgu. Dla każdego może być on inny. Zazwyczaj różne progi dotyczą agresji, która ma na celu pozyskanie szacunku, oraz agresji, która jest manifestacją wewnętrznego napięcia.

Właściwa walka z agresją rozpoczyna się od rozpoznania powodów, z jakich mężczyzna staje się agresywny. Prawidłowo rozpoznany typ agresji pozwala często zapobiegać jej, zanim sama agresja wystąpi.

Agresja instrumentalna

I tak mężczyźni, którzy są jedynakami, często stosują agresję instrumentalną. U osób tych agresja zazwyczaj nie wzmaga się pod wpływem czynników zewnętrznych. Agresję traktują jako zwykłe narzędzie, często wymuszają konkretne zachowania. Tak jak wskazuje na to nazwa — agresja jest zazwyczaj instrumentem, którym posługują się na co dzień w celu uzyskiwania pewnego rodzaju korzyści — zamiast pytania, prośby czy polecenia. Osoby te zazwyczaj nie dopuszczają kompromisów, nie akceptują faktu, że ktoś może mieć odmienne zdanie. Agresja tego typu ma na celu zastraszenie „przeciwnika” tak, by ten bez sprzeciwu spełniał rozkazy, często szukając u agresora aprobaty. Wiąże się to zazwyczaj ze sposobem, w jaki są „wychowywane”. Dzieci takich rodziców od wczesnego dzieciństwa są rozpieszczane. Uczone, że wszystko mogą mieć — jeśli czegoś nie otrzymują, to zazwyczaj wymuszają agresją — słowną i fizyczną. Atakują osobę, która nie spełnia ich próśb, co w efekcie przeradza się w sposób postępowania z osobami z otoczenia. Kobieta, która poznaje takiego mężczyznę, musi go na nowo zacząć uczyć odpowiednich reakcji. To, czego nie można zaakceptować, to pobłażliwość dla tego typu zachowań. Ten typ agresji musi być karany, a pozytywne zachowania nagradzane. W skrajnych przypadkach mężczyzna taki potrafi agresją fizyczną wymuszać nawet seks. U jedynaków próg agresji jest dość wysoki, wobec tego zazwyczaj nie reagują oni wzmożoną agresją na stres związany z rodziną czy obowiązkami spotykanymi w pracy. Raczej mogą się do tego typu zadań nie poczuwać. Kobieta, która ma do czynienia z tego typu mężczyzną, w żadnym wypadku nie może dać się zastraszyć. Jeśli tak się stanie, spowoduje tym tylko jego przekonanie, że agresją jest w stanie wymuszać konkretne zachowania u osoby atakowanej. Nie należy także stosować agresji słownej na ten typ agresji. Warto by było zacząć na początek od wytłumaczenia mężczyźnie, jak bardzo krzywdzące jest jego postępowanie. Środkiem zapobiegającym agresji instrumentalnej jest przede wszystkim wykazywanie jej nieskuteczności.

Tutaj należy dodać, że agresja instrumentalna jest najcięższa do zwalczenia — bowiem powstawała i utwierdzała się na przestrzeni wielu lat. Nie możesz dać się takiemu typowi mężczyzny zastraszyć. Musisz wiedzieć, że on w stosunku do osób, do których nie może być agresywny, jest potulny niczym baranek.

Agresja frustracyjna

Z innym typem agresji spotkać się można u mężczyzn, którzy są najmłodszymi z rodzeństwa. U nich występuje zazwyczaj agresja, która ma na celu rozładowanie wewnętrznego napięcia (to znaczy agresja frustracyjna). Mężczyzna taki zazwyczaj od dzieciństwa wyręczany we wszelkiego rodzaju pracach i obowiązkach. Próg agresji jest u niego dość nisko umieszczony, a w związku z tym jakiekolwiek obowiązki w życiu dorosłym działają na niego znacznie bardziej stresująco niż na mężczyzn, którzy mieli ze stresem do czynienia w dzieciństwie i wczesnej młodości. Mężczyzna ten zazwyczaj nie wierzy w swoje możliwości. Wiary we własne siły często był pozbawiany w dzieciństwie. Matka zwykle wyręczała go w określonych obowiązkach, a ojciec i starsze rodzeństwo pozbawiało go wiary w siebie — często naśmiewając się z niego — co prowadziło do napięć wewnętrznych i stresów z tym związanych. Najgorszą rzeczą, która będzie wzbudzała u tego typu mężczyzny dużą agresję, będzie działanie pozbawiające go wiary we własne siły i możliwości. W ten sposób kobieta znacznie obniży swój próg agresji i mężczyzna częściej będzie wybuchał gniewem, wyładowując napięcie właśnie na osobach posiadających niski próg agresji. Frustracji i stresowi, jaki się w nim gromadzi, będzie dawał ujście, często w reakcji na najmniej oczekiwane bodźce. Mężczyzna taki często będzie się zachowywał niczym tykająca bomba z opóźnionym zapłonem, a zapalnikiem będą osoby, które mają niski próg agresji. Dla osób obcych mężczyzna będzie zazwyczaj bardzo łagodny i nie będzie zdradzał po sobie, że jest osobą agresywną. Osoby najmłodsze z rodzeństwa mogą także używać agresji instrumentalnej.

By przeciwdziałać temu typowi agresji, kobieta nie może doprowadzić do stanu, w którym mężczyzna przypisze jej niski próg agresji. Następnym etapem jest wsparcie emocjonalne oraz odpowiednia sugestia. Kobieta, która mówi mężczyźnie, że ten do niczego się nie nadaje i krytykuje go nieustannie, powoduje u niego jedynie wzrost wewnętrznego napięcia i tym samym sama obniża swój próg agresji, przez co jest on coraz częściej agresywny w stosunku do swojej partnerki.

Agresja naśladowcza

Agresję naśladowczą traktuje się i powiela jak sposób postępowania. Będzie ona zazwyczaj występować u osób, które są najstarszymi z rodzeństwa. Dzieci te bowiem najczęściej bywają wystawione na agresję rodziców. Agresja ta nie musi wiązać się ze stresami w życiu czy frustracją. Osoby, które jej używają, mają dość niski próg agresji. Sposobem na nią jest odpowiednia sugestia. Agresja wyuczona będzie zazwyczaj mieć miejsce u osób agresywnych i pojawiać się w odpowiedzi na agresję. Wszelki atak na mężczyznę, nawet słowa typu: „Gdzie rzucasz skarpetki?”, może wywoływać agresję, a na pewno napięcie wewnętrzne, które z czasem uzewnętrzni się w takiej postaci — często w najmniej oczekiwanym momencie. U mężczyzn, którzy stosują agresję naśladowczą, dość głęboko w psychice zakorzeniona jest nadwrażliwość na wszelkiego rodzaju krytykę, na którą reagują w ten sposób, w zależności od sytuacji i możliwości.

Mężczyzna taki zachowuje się często jak bity pies — gryzie w obronie, ilekroć ktoś zbliża się do niego.

Należy dodać, że z agresją naśladowczą, podobnie jak z instrumentalną, najtrudniej jest walczyć, bo jak już wcześniej pisałem, utrwala się ona na przestrzeni wielu lat. Najskuteczniejszym sposobem jest pokazanie mężczyźnie, że agresja rani kobietę. Rezygnacja z jej używania w odpowiedzi na agresję mężczyzny też ma duże znaczenie w oduczaniu go takiego zachowania. Dla mężczyzny bardzo dotkliwą karą jest smutek, jaki wzbudził u kobiety, oraz poczucie winy, jakie się z tym wiąże. Kiedy kobieta, która jest atakowana przez mężczyznę, powie mu o tym, jak się czuje, zamiast reagować agresją na agresję — przyczyni się do tego, że w jej obecności częściej będzie czuł się odprężony, a nie będzie szukał rozładowania nagromadzonych emocji.

Nie używaj zwrotu „Nie denerwuj się”

Dlaczego słowa „Nie denerwuj się” powodują jeszcze większą złość osoby, w stosunku do której je wymawiamy? Po pierwsze dlatego, że podświadomość nie rozpoznaje słowa „nie”. Działa to podobnie jak gdybyśmy mówili: „Nie myśl o różowym słoniu”. Jasne jest, że dana osoba właśnie o różowym słoniu pomyśli. Zdecydowanie skuteczniej jest, gdy spytasz mężczyznę, dlaczego jest zdenerwowany. Zapytaj, jak się czuje — tak by miał szansę opowiedzieć o napięciu, jakie w nim tkwi, zanim zacznie szukać pretekstu, by to napięcie rozładować na osobach ze swego najbliższego otoczenia. Następnie warto jest wesprzeć go emocjonalnie, wypowiadając zdanie typu: „Wierzę w ciebie i bardzo doceniam to, co robisz dla nas”. To, czego nie można robić, to reagować agresją na agresję. Ten sposób nie tylko nie jest skuteczny w przypadku agresji naśladowczej, ale zawsze będzie ją wzmagał. Co więcej, osoba odpowiadająca agresją na agresję obniża jej próg dla osób z najbliższego otoczenia. Spowoduje to tyle, że mężczyzna jeszcze częściej będzie wybuchał w kontakcie z taką właśnie osobą. Po drugie, słowa „Nie denerwuj się” wzbudzają skojarzenia. Mężczyzna pamięta momenty, kiedy był zdenerwowany i zazwyczaj w tych chwilach słyszy: „Nie denerwuj się”.

Agresja jako wymuszanie szacunku

Innym typem agresji u mężczyzny jest taka, która ma na celu wymuszenie szacunku. Będzie ona występowała w przypadku braku poczucia miłości — czyli ze wszystkimi czynnikami, które dla mężczyzny to właśnie oznaczają. Właściwie od rozpoznania tego typu agresji kobieta powinna rozpocząć poszukiwania jej źródeł u mężczyzny.

Kobieta musi pozostawać świadoma, że miłość dla mężczyzny nie jest tym samym, co miłość rozumiana przez kobiety. Z tych różnic często rodzi się agresja, która jest wymuszeniem miłości, jakiej potrzebuje mężczyzna. Ten rodzaj agresji będzie dotyczył tylko tych członków rodziny, którzy nie okazują mu szacunku. Zazwyczaj agresja ta będzie skierowana w kierunku kobiety — rzadziej będzie dotyczyć pozostałych osób.

W przypadku tego typu agresji najskuteczniejszym sposobem na poskromienie mężczyzny jest zrozumienie jego potrzeb. Gdy poczuje się kochany w sposób, jakiego potrzebuje, często przestanie być agresywny. Agresja taka najczęściej będzie występowała u osób, które nie są ani najstarsze, ani najmłodsze z rodzeństwa. Ten typ jest podobny do agresji kobiecej, która rodzi się w odpowiedzi na brak poczucia miłości.

Agresja, którą wywołuje strach

Inny typ to agresja, którą wywołuje strach. Jest on ważnym czynnikiem wzbudzającym agresję u człowieka. Z drugiej strony może zachęcać do działania. Jednak nie radzę używać go do motywowania kogokolwiek. Słowa typu: „Weź się do pracy, bo cię zwolnią” w większości wypadków nie zmotywują żadnego mężczyzny, a jedynie wzbudzą w nim agresję. Strach tylko wtedy jest skuteczny, gdy wychodzi od nas samych — gdy nasza świadomość dyktuje nam pewne działanie, aby zapobiec stracie. Kobieta może sama odczuwać strach na przykład wobec męża, który jest pod wpływem alkoholu. Kobiecy strach często może objawiać się agresją. Może ona usiłować go zmotywować do zaprzestania nadużywania alkoholu, mówiąc: „Jak nie przestaniesz pić, to odejdę”. Niestety, to nie jest właściwe rozwiązanie. Mężczyzna pod wpływem strachu, zamiast przestać nadużywać alkoholu, częściej stanie się agresywny pod jego wpływem. Agresję będzie wywoływać już sam strach, jaki wzbudza w nim kobieta.

Czym jest agresja ukierunkowana?

Agresja ukierunkowana powstaje w wyniku obniżenia progu agresji, który normalnie powinien być dość wysoki, przykładowo dla członków rodziny. Wszelkiego rodzaju agresja ze strony kobiety, nieudolne motywowanie, brak zrozumienia dla miłości wynikającej z odrębnych potrzeb mężczyzny powodują, że próg agresji jest coraz niżej położony właśnie dla osób z najbliższego kręgu mężczyzny. Często mężczyzna, który na ogół jest łagodny, może nagle wybuchnąć, ukazując kobiecie zupełnie inne oblicze niż to, do którego była przyzwyczajona. Stać się tak może właśnie wtedy, gdy kobieta stale i nieświadomie obniża swój próg agresji, doprowadzając pewnego dnia do tego, że mężczyzna „nagle” staje się agresywny.
Na próg agresji ma wpływ również sugestia, na którą większość mężczyzn jest bardzo podatna.

Agresja w odpowiedzi na sugestię

Większość mężczyzn jest bardzo podatna na sugestię. Nie raz doświadczyła tego niejedna kobieta. Tak na przykład teściowie — wiesz doskonale — mogą mieć bardzo negatywny wpływ na zachowanie mężczyzny. Jest bardzo istotne, by kobieta zachowywała dobre relacje z jego najbliższym otoczeniem, a zwłaszcza w obecności mężczyzny. Przyjaciele i koledzy z pracy powinni być w jakimś sensie przyjaciółmi i kolegami kobiety. Oczywiście, może mieć ona własne zdanie, ale na osobności z danym mężczyzną. Nie powinna się przyczyniać do budowania złego zdania o sobie, które to posłuży innym do wypowiadania negatywnych sugestii na jej temat. Znaczenia tego nie da się przecenić. Mężczyźni bardzo łatwo przyjmują sugestie osób trzecich i ich opinie potrafią wziąć sobie głęboko do serca, szczególnie gdy sugestia pojawia się w formie obrazu. Co więcej, związek mężczyzny z kobietą może się rozpaść pod wpływem takich sugestii osób trzecich.

Inną sprawą jest brak szacunku, jaki okazuje kobieta mężczyźnie, gdy ta ma swoje „humory” w obecności osób trzecich. Kobieta, nawet gdy przyjmuje gości, których nie darzy sympatią, a sama jest w danym momencie skłócona z mężczyzną, powinna zachować się taktownie.

Agresja w wyniku braku akceptacji

Zostało dowiedzione eksperymentalnie, że mężczyźni, którzy nie są akceptowani przez otoczenie, w odpowiedzi reagują zachowaniami agresywnymi. Jeśli Twój partner nie zostanie zaakceptowany przez Twoją najbliższą rodzinę bądź też bliższych znajomych, może to być powodem jego agresywnego zachowania. Dlatego też jest ważne, byś umiała budować pozytywne relacje pomiędzy Twoim partnerem a Twoimi bliskimi. Postaraj się przedstawiać mężczyznę w jak najlepszym świetle, a ewentualne problemy w związku rozwiązywać między Wami.